Bir sermayenin devri, üretim ve dolaşım zamanından
oluşur. Marx, bu bölümde üretim zamanını ele almaktadır.
Üretim zamanı, sermayenin üretim alanında kaldığı
zamandır. Emek sürecindeki, emek gücünün, kendi doğal sınırlarının zorunlu
kıldığı kesintileri dışarıda bıraktığımızda, üretim zamanı iki dönemi kapsar.
Bunlardan birincisi, emeğin bizzat
faaliyette bulunduğu çalışma zamanı, diğeri ise, sermayenin varlık biçiminin,
doğal sürecin etkisine bırakıldığı bekleme ya da hazır hale gelme zamanıdır.
Çalışma zamanı, emek gücünün harcandığı zamandır. Üretim
zamanının bir kısmını oluşturan bu çalışma zamanı kapitalist için önemlidir.
Zira değer ve artı değer, emeğin bizzat faaliyette bulunduğu çalışma zamanında
gerçekleşmektedir. Çalışma zamanının uzunluğu, işgünü uzunluğuna ve emeğin
üretkenlik düzeyine bağlı olarak uzun ya da kısa olabilir.