Kapitalist üretimin temel amacı
artı değerdir, yani kârdır. Kâra giden yol, acımasız rekabet ortamıdır.
Rekabetçi ortamda her kapitalist, rakibinden daha fazla kâra ulaşmak için sömürüyü
artırma çabası içerisindedir. Bunun için her yola kapitalist başvurur.
İşçiye düşük ücret dayatılır.
İşgününü uzatma yoluna gidilir. Aynı zaman diliminde işçinin daha fazla emek
harcaması sağlanır. Üretim süreci, sıkı kontrol ve denetim altında tutulur. İşçinin
yemek, mola zamanlarına kadar el atılır. İşçinin insani ihtiyaçlarına da uzanan,
bir kontrol ve denetim süreci, sonuçta işçinin insaniliğine çarpar. Böylece
kapitalist sınıfa, emek üretkenliğinin artırılmasının daha yetkin haline
başvurmak kalır.
