Yatırılan Sermayenin Toplam Devri Devir Çevrimleri

Üretken sermayeyi oluşturan, sabit sermaye ve döner sermayenin farklı devir süreleri vardır. Yatırılan sermayenin, toplam devri, kendini oluşturan kısımların ortalama devridir. Bu farklı dönemler sorunudur ve hesaplanabilir. Lakin burada, bir nicelik farkı değil, nitelik farkından da söz etmek gerekir.

   

Üretime giren döner sermayenin değerini tümden ürüne aktardığını biliyoruz. Üretim sürecinin, kesintisiz yürümesi için, ürün satışıyla döner sermaye tekrar yerine konmalıdır. Üretim sürecindeki sabit sermaye ise, değerin bir kısmını ürüne aktarır ve bu aşınma ve yıpranmaya rağmen, üretim sürecinde işlev yapmayı sürdürür. Bu nedenle, döner sermaye kadar sık biçimde yerine koyulması gerekmez. Ayrıca sabit sermayenin çeşitli kısımları da farklılık gösterir. Bu nedenle de, sabit sermayenin çeşitli kısımlarına özgü devir, homojen bir devir biçimine indirilmelidir. Böylece nicelik, yani devir süreleri bakımından farklılıkları kalır ki, o zaman sermayenin toplam devri, sermayeyi oluşturan parçaların ortalama devri olarak bulunabilir.

Sabit Sermaye ve Döner Sermaye

I. Biçim Ayrılıkları

Marx, daha önce sermayeyi, değişen sermaye ve değişmeyen sermaye olarak iki kısma ayırmıştı. Değişen sermaye emek gücünü, değişmeyen sermaye de üretim araçlarını ifade ediyordu.

Marx, şimdi de, değişmeyen sermayeyi, yani üretim araçları olarak yatırılan sermayeyi, sabit sermaye ve döner sermaye olarak ikiye ayırmaktadır. 

Makineler, binalar gibi, bazı üretim araçları, fiziksel olarak, üretim alanında kaldıkları halde, onların değerleri, parça parça dolaşım alanına katılırlar. Üretim araçlarının bu kısmı sabit sermayedir. Sabit sermaye, üretim sürecinde bağımsız olarak bulunurlar ve fiziksel olarak ta orayı terk edemezler. Üretken süreçteki işlevleri, onları orada tutar ve sabit olarak kalırlar. Fiziki olarak, orada kalmalarına karşın, değerleri parça parça üretim sürecinden ayrılarak dolaşım sürecine girerler. Bunların ayırıcı özellikleri, yeni ürüne değerlerinin parça parça aktarılmasıdır. Değerlerinin ürüne aktarılan kısmı, ürünle dolaşım alanına girerken, değerinin bir kısmı da fiziksel varlığıyla beraber üretim alanında kalır. Bu şekilde üretim alanında kalan değer, üretim aracının eskimesi, değerini aktararak yıpranması ölçüsünde azalır. Diyelim 10.000 değerinde makine, 10 yıl dayanırsa, her yıl 1.000 lik bir değeri yeni ürüne aktarılır. Bu makinenin başlangıçta yatırılan değerinin toplam devri 10 yıldır.

SERMAYENİN DEVRİ- Devir Zamanı ve Devir Sayısı

Sermaye değerin, yatırılma nedeni artı değer, yani kar elde edebilmektir. Yalnız artı değer elde etmek değil, daha fazla artı değer ya da kar elde etmektir. Daha fazla artı değere, ya da, kara ulaşmanın yollarından biriside, sermayenin devrini kısa sürede tamamlamasından geçer. Daha kısa sürede, devrini tamamlayan sermaye, artı değer yaratma sürecine daha çabuk başlar.

Sermayenin devir zamanı, üretim ve dolaşım zamanını kapsar. Öyleyse “Bu toplam zaman, sermayenin devir zamanını oluşturur.”K-2-142 Demek ki, sermaye devrini ancak, üretim ve dolaşım aşamasından geçerek tamamlar. Sermayenin, devrini tamamlaması demek, başladığı biçime geri dönmesi demektir. Örneğin para biçiminde başlamışsa tekrar para biçimine dönmekle devrini tamamlamış olur. Hemen belirtelim ki, devir tamamlama, para sermaye (P den P' ye) ve üretken sermaye (R den R ye) devrinde görülür. Zira hem para sermaye, hem üretken sermaye başlangıç olarak yatırılmış bir sermaye ile başlar ve artı değeri de içeren bir sermaye ile devrini tamamlar. Oysa meta sermaye devresinde devre, artmış olan, artı değer içeren bir sermayeyle başlar. 

Dolaşım Maliyeti

Gerçek Dolaşım Maliyetleri
 

Hemen belirtelim ki, Marks’ın gerçek dolaşımdan kastı, sermaye değerin biçiminde, varlık durumunda bir değişiklik yaratılması, yani satma ve satın alma olayıdır. Maliyetse, satma ve satın alma sürecindeki harcamalardır. 
 

Sermayenin dolaşımını ifade eden, M-P ve P-M devresi, bir alış verişi ifade eder. Sermaye değer, bu süreçte başkalaşıma girer ve varlık biçiminde bir değişme olur. Sermaye değerde, bu değişimi gerçekleştirmek, belli bir zamana mal olur. Bu zaman, kişileşmiş sermaye olan kapitalistin işlev yaptığı zamanın bir kısmıdır. Yani, onun iş saatinin bir kısmıdır. Bu satış ve alış zamanı gerekli bir zamandır. Bu iş için harcanan emekte gerekli emektir. Ne var ki bu alanda harcanan emek, gerekli emek olmasına karşın, üretken bir emek değildir ve dolayısıyla ne değer ne de artı değer üretir.

Demek ki kapitalistin, alış veriş eyleminin gerçekleştiği dolaşım sürecinde harcadığı emek üretken değildir. Dolayısıyla, değer ve artı değer yaratmaz. Bu işi kapitalist, ücretini ödediği üçüncü bir kişiye, tüccara yaptırsa da durum değişmez. Bu iş için istihdam edilen emek üretken emek değildir. Ne değer nede artı değer yaratır. 

Dolaşım Zamanı

Sermayenin, üretim ve dolaşım alanında hareketi zaman ile ifade edilir. Sermayenin, üretim alanında kaldığı süre üretim zamanını, dolaşım alanında kaldığı süre dolaşım zamanını oluşturur. Üretim zamanı ve dolaşım zamanı, sermayenin devresini çizdiği toplam zamandır. Yani, sermayenin devir zamanı, üretim ve dolaşım zamanını kapsar. 

Marks, üretim zamanını ele alıyor. Üretim zamanı ile iş zamanı ayrımı yapıyor. İş zamanı bizzat emeğin üretim sürecinde faaliyette bulunduğu zamandır. Emeğin, bizzat faaliyette bulunduğu bu zaman, artı değer yaratma zamanıdır. Üretim zamanı ise, iş zamanından daha fazla bir zamanı ifade eder. Öyleyse, üretim zamanı, iş zamanından daha uzundur ve üretim zamanı iş zamanını kapsar. Üretim zamanının, iş zamanından fazlalığının nedeni, üretken sermayenin, iş sürecinde yer almaksızın, üretken süreçte işlev yapmasından kaynaklanır. Üretimde meydana gelen duraklamalar, ürünün büyüme süresi, tomruğun bekletilme zorunluluğu, şarabın mayalanması için bekletilme durumu vb. nedeniyle üretim zamanı daha uzundur. Ayrıca, üretim araçları değerlerini parça parça aktardıkları için, bunlar, iş yapma süreci dışında da üretim sürecinde kalırlar. Pamuk, demir, kömür gibi üretim araçları da hemen kullanılmadıkları halde, üretken sermayenin parçası olarak beklerler. Bunlar, üretim sürecinin devamı için bekletilirler ve bunlar gizil sermayedirler. Gizil sermayenin depolama alanları (bina, aygıt vb.) üretken sürecin koşuludurlar ve dolayısıyla üretken sermayenin parçalarıdırlar.